معنایابی برای رهایی از پوچی
معنایابی برای رهایی از پوچی
شکى نیست که بعضى از انسان ها, که شاید تعدادشان اندک نباشد, در برهه اى از زندگى شان احساس پوچى و بى معنایى مى کنند. اما در این میان کسانى هم پیدا مى شوند که دست کم به لحاظ نظرى و در مقام اندیشه به پوچى مطلق یا به تعبیرى (پوچى فلسفى) مى رسند.
که اساساً شخص گمان مى کند که زندگى از بُن و ریشه بى معناست و به هیچ وجه نمى توان براى آن معناى معقولى تصور کرد.
احساس پوچی
براى مفهوم یابى پوچى در زندگى به ناچار باید مفهوم معنادارى در زندگى معلوم شود. زندگى معنادار به زندگى اى گفته مى شود که سلوک آن براساس اهداف و آرمان ها باشد. مى توان هدف دار بودن زندگى را عین معنادار بودن زندگى در نظر گرفت.
معنای زندگی، زمانی اهمیت پیدا می کند که انسان ها با نگاه انتقادی به فعالیت های هدفمند خود فکر می کنند. و این احتمال وجود دارد از پوچی و بیهودگی خود وحشت زده شوند. و فرد در جستجوی میزان و مقیاسی می رود که فعالیت هایش را مهم جلوه دهد.
احساس پوچی
خب بذارین در یک کلام اینطور بگم که آدمیزاد احساس میکنه که باید عمر خودش رو صرف چیزی کنه که به کار دنیا و آخرتش بیاد. خب این کاملا مطلوبه که انسانی که دارای عقل سلیم هست. زندگی و عمرش رو سر هیچ و پوچ نمیذاره و سعی میکنه که روال زندگی رو برای خودش معنادار کنه.
اپیکور (فیلسوف یونانی) می گوید برای رسیدن به شادمانی و لذت پایدار باید از زندگی به طور معتدل بهره گرفت.
یعنی باید یاد بگیریم که بین لذت و درد به تعادل برسیم که همان آرامش است.
یکی از معروف ترین تعاریف معنای زندگی، توسط فرانکل (روانپزشک و نویسنده) ارائه شد. وی معتقد بود معنادار بودن زندگی یعنی پاسخ مثبت به زندگی و هر چیزی که با آن روبرو می شویم. خواه آن چیز رنج و یا مرگ باشد.
و معنای زندگی اشاره به نوعی احساس ارتباط با خالق هستی، داشتن هدف در زندگی و تلاش در جهت اهداف است. و معتقد است عدم معنایابی در زندگی باعث احساس پوچی می شود.
معنای زندگی
رولو می (روانشناس) نیز احساس تهی بودن و پوچی را ناشی از آن می داند که فرد خود را در تاثیرگذاری بر زندگی خود و دنیای خود ناتوان می داند.
آدلر (روانشناس) نیز معتقد است احساس پوچی انسان ناشی از ناامیدی در توانایی قدرت طلبی و کسب مقام و شان بالاتر است.
و در نهایت همه ی ما باید در زندگی خود معنا و هدفی پیدا کنیم. چون بی معنایی باعث احساس پوچی و بیهودگی می شود که این خود به سلامت روان آسیب می زند.
خب این موضوع رو با جمله ی بسیار زیبای دکتر فرانکل به پایان می برم:
آنچه انسان ها را از پا در می آورد، رنج ها و سرنوشت نامطلوبشان نیست، بلکه بی معنا شدن زندگی است که مصیبت بار است.
مقاله انسان تهی رو هم بخونید.
