رابطه *من_تو*
رابطه موفق
شاید این جملات رو شما هم شنیدین که میگن اگر مردی تو رو بخواد خودش میاد. زنگ میزنه. پیام میده. دنبالت میگرده و غیره. یعنی رابطه موفق رو در این موارد میدونن. اما رابطه به هر شکلی و با هر هدفی که باشه دو طرفه هست. دو سر داره، یک سر شما و یک سر پارتنرتون.
برای نگه داشت رابطه هر دو نفر باید تلاش کنید. هر دو باید پیگیر باشید. هر دو باید بجنگید. رابطه نوبت من نوبت تو نداره، اول تو بعد من نداره، اون خودش باید زنگ بزنه نداره، اون باید منت بکشه و عذرخواهی کنه نداره.
وقتی می‌بینید که فقط شما هستید که دارین تلاش میکنید که ارتباط رو حفظ کنید، اینجا دیگه کار خرابه.
زمانی که تمام تماس ها، پیگیری ها، تمام تلاش از طرف شماست، اینجاست که باید دست از ادامه بردارید.
گاهی به پشت سر نگاه کنید و ببینید چقدر راه اومدین و این راه رو چجوری طی کردین.
بعضی ها وقتی پشت سر رو نگاه میکنن میبینن راه کمی اومدن اما بی نهایت خسته و درمانده شدن، چون تمام مسیر نفر دوم روی دوش اونها بوده.
و متاسفانه باز هم به مسیر ادامه میدن چون به وجود اون شخص وابسته شدن و اونو برای خودشون میخوان و نمی تونن یا بهتر بگم نمیخوان قبول کنن که این ارتباط سرانجامی نداره.
یالوم میگه رابطه من_تو زمانی شکل میگیره که دیگری همچون انسان در نظر گرفته بشه نه مانند یک وسیله یا ابزار که در این صورت رابطه من_آن خوانده میشه، یعنی ارتباط با یک شیء.
به نظر یالوم در رابطه من_تو پیوندی دوسویه برقرار است. من از رابطه با تو تاثیر عمیقی می‌پذیره. با هر تو و در هر لحظه از رابطه من از نو آفریده میشه.
وقتی دو نفر به عنوان دو انسان با هم ارتباط برقرار میکنن همه وجودشون درگیر میشه و نمیتونن بخشی از خودشون رو از دیگری دریغ کنن.
در جایی فروم میگه در عشق، فرد به نیاز دیگری به اندازه نیاز خودش اهمیت میده و اهمیت عشق از مورد عشق بودن به عشق ورزیدن تغییر میکنه.
