در دنیای تو ساعت چنده؟
در دنیای تو ساعت چنده
تصمیم گرفتی یک کاری رو انجام بدی، اما میگی الان حال ندارم بزار بعدا، دیر نمیشه
یک کاری که میدونی برای آیندت لازمه انجامش، اما دست دست میکنی و هی امروز و فردا و میگی دیر نمیشه
کاری که میتونی امروز انجامش بدی، میگی بعدا حالا دیر نمیشه
در مورد همه ی کارهایی که لازمه انجامش، حس و حال و انگیزه نداری، با اینکه میدونی انجامش میتونه حالت رو، اگه نگیم خوب، حداقل میتونه کمی بهتر کنه
بعدا یعنی کی؟ اصلا بعدنی وجود داره؟
چرا انجامش نمیدیم؟
ساعت ما با ساعت دنیا جلو میره؟
ساعت دنیای تو چنده؟
به زمان تموم شدن باتری ساعتت دقت کردی؟
اصلا حواست هست که این باتری بالاخره تموم میشه و دائم کار نیست؟
نکنه فکر کردی همیشه اول صبحه و با خودت میگی حالا کو تا شب؟
و بدا به حالت اگه تموم شدن باتری ساعتت برات مهم نباشه، این زندگانی نمیشه که فقط داری زندمانی میکنی. داری اکسیژن رو هدر میدی. اصلا براچی زنده ای؟
انگیزه میخوای؟ کی باید این انگیزه رو ایجاد کنه برات جز خودت؟
حال و حوصله نداری؟ کی باید تو رو به حال بیاره جز خودت؟
گذشته رو کی ساخته جز خودت؟
حال رو کی داره میسازه جز خودت؟
آینده رو کی قراره بسازه جز خودت؟
افرادی که این جملات رو شعار میدونن و میگن برو بابا دلت خوشه، افرادی هستن که منتظرن معجزه بشه، یک نفر بیاد این ها رو نجات بده، منتظرن دیگران به کمکشون بیان و اینارو از این حال و هوا دربیارن، منتظرن یک نفر بیاد و حال اینارو خوب کنه، بهشون انگیزه بده
اما شک نکنید که هیچ کسی وجود نداره که حال این افراد رو خوب کنه، هیچ کس
چون نجات دهندشون فقط و فقط خودشونه و بس
از آیینه بپرس نام نجات دهنده ات را
