مهناز نیکو

پنج نیاز اساسی انسان ها در قالب ازدواج

همه ی انسان ها برای ارضای پنج نیاز اساسی که در ژن های ما ریشه دارد، تلاش می کنند. این پنج نیاز عبارتند از:

۱- بقا

۲- عشق و احساس تعلق

۳- قدرت و پیشرفت

۴- آزادی

۵- تفریح

 

ازدواج کانونی است که برای تامین درخواست های اساسی زنان و مردان بنا نهاده شده است. اگر افراد متاهل بدانند که تحت تاثیر پنج نیاز اساسی خود هستند. و از ابتدای زندگی مشترکشان با هم برای ارضای آن ها تلاش کنند، در بهبود روابط زناشویی آن ها پیشرفت چشمگیری ایجاد خواهد شد.

 

بقا: مشکلات زندگی زناشویی با مسائل اقتصادی گره خورده اند.

میزان نیاز افراد به بقا براساس برنامه ژنتیکی آن ها متفاوت است. معمولا این اختلاف زمانی خود را نشان می دهد که یک طرف بیشتر از دیگری مقتصدانه عمل کند و این ویژگی غالبا با عباراتی مانند: حساس نسبت به پول، عنوان می شود.

در بیشتر زندگی های مشترک رایج ترین نشانه تفاوت در نیاز به بقا، اختلاف بر سر مسائل اقتصادی است.

این گفته حکیمانه که می گوید «ثروت خوشبختی نمی آورد، اما فقر بدبختی آورد» اهمیت ارضای این آن را تایید می کند.

 

عشق و احساس تعلق: هسته ژنتیکی یک ازدواج شاد.

برخلاف بقا، برای تامین این نیاز وجود یک فرد دیگر ضروری است. زنان نسبت به مردان و شاید به خاطر ایفای نقش مادری، احتیاج بیشتری به عشق و احساس تعلق دارند.

غالبا این بدان معناست که زنان مایلند محبت بیشتری نثار دیگران کنند، اما شاید برایشان چندان تفاوتی نکند که در مقابل چقدر عشق دریافت می کنند.

 

اگر خانمی به لحاظ ژنتیکی بیشتر از شوهرش به محبت نیاز دارد، دو راه پیش رویش است:

۱٫ می تواند دم نزند و به احساس ناکامی خود ادامه دهد و حتی با غرغر و سرزنش و مقایسه کردن های مخرب جذابیت کمتری از خود نشان دهد.

۲٫ تلاش کند به شیوه های گوناگون به همسرش چشیدن لذت محبت کردن را بیاموزد.

 

قدرت: راز ازدواج در ژن های ما نهفته است.

هیچ رابطه انسانی به اندازه ازدواج محل جنگ و منازعه نیست. علت چیست و چگونه می توان جلوی این رفتارها را گرفت؟ پاسخ این سوالات کلید رمز معمای ازدواج است.

حداقل احترامی که احتیاج داریم این است که فردی که برایش اهمیت قائلیم، در خوش بینانه ترین حالت همسرمان، به حرف های ما گوش دهد. اگر این احترام را دریافت نکنیم، برای به دست آوردن آن تلاش می کنیم.

اما اغلب پس از مدتی ناامید می شویم و در اینجاست که رابطه ما به شدت آسیب می بیند.

گلاسر معتقد است، ناتوانی یکی یا هر دوی زوجین در ارضای نیاز به قدرت خود، مانع اصلی رسیدن به یک زندگی زناشویی رضایتمند است.

موفقیت در هر نوع رابطه ای مستلزم دوستی دو طرفه است تا از همراهی دیگری لذت ببرند. دوستی بیش از رابطه جنسی یا عشق و محبت، بر برابری قدرت طرفین یا عدم کشمکش بر سر قدرت استوار است. هیچ راه دیگری وجود ندارد.

 

آزادی: چالشگر ازدواج

آزادی گرایش به انجام کارهای مورد علاقه مان است.

اکثر عصبانیت هایی که در زندگی مشترک نمایان می شود بدین علت است که یکی از زوجین، غالبا مرد، فکر می کند بیش از حد محدود شده است.

گفتوگو کردن تنها راه حل مشکلات مربوط به این نیاز است. اگز طرفین نپذیرند که هر یک به مقدار معینی آزادی لازم دارد، زندگیشان رنگ رضایت و خشنودی نخواهد دید.

البته صحبت در مورد آن شاید دشوارترین گفتوگوی میان زوجین باشد.  از این رو بهتر است پیش از ازدواج میزان نیاز هریک از طرفین به آزادی در نظر گرفته شود.

 

تفریح: نیازی که ساده تر از سایر نیازها در ازدواج تامین می شود.

اشتیاق به تفریح به گونه های مختلف خود را نشان می دهد. مطالعه، گوش کردن به موسیقی، سفر و سرگرمی های گوناگون دیگر.

خوش گذراندن حتما مستلزم داشتن رابطه جنسی، پول و تلاش زیاد نیست، فقط لازم است همان کارهایی را انجام دهید که قبل از ازدواج یا در ابتدای ازدواج بارها انجام داده اید.

بزرگترین مانع رضایتمندی و شادکامی در روابط زناشویی به کارگیری انتقاد، سرزنش، شکوه و غر زدن است.

 

همچنین بخوانید ازدواج بدون شکست

 

منبع: ازدواج بدون شکست، دکتر گلسر

ψ مهناز نیکو – روانشناس https://instagram.com/mahnaznikoo.ir