ویژگی های رابطه زوجی

ویژگی های رابطه زوجی
بابنزر  و وست (۱۹۹۲) شش ویژگی را به عنوان مشخصه های رابطه ی زوجی عنوان کردند.
اکنون سال ۲۰۲۱ است و همچنان اگر زوجین این ویژگی ها را در زندگی رعایت کنند، رابطه ی زوجی موفقی خواهند داشت. البته که هیچ رابطه ای بدون مشکل نیست. اما با رعایت برخی اصول ساده، می توان رضایت زناشویی را افزایش داد.

 

  • رابطه‌زوجی داوطلبانه است. یعنی هر دو عنصر زوج می دانند که مجبور نیستند با هم ازدواج کنند. این حقیقت که ازدواج یک انتخاب است می تواند به زوج کمک کند که رابطه خود را سرزنده و شاداب نگه دارند. به همین ترتیب ماهیت اختیاری بودن ازدواج، خروج از آن را آسان می کند.
(یعنی تو با اختیار خودت با همسرت ازدواج کردی. پس شاد یا ناشاد بودن رابطه رو هم خودت انتخاب میکنی و شکل میدی).

 

  • رابطه‌ زوجی مستلزم ایجاد تعادل بین پویایی و ثبات است. برای این که رابطه زوجی سالم بماند، باید تاحدی از ثبات و قابلیت پیش بینی و همچنین تا حدی تازگی و انعطاف پذیری را در خود داشته باشد.
(یعنی لازمه که زوج در بعضی زمینه ها ثبات داشته باشن و در بعضی موارد هم تغییر ایجاد کنن، نه تاکید زیاد به تغییر و نه تاکید زیاد به عدم تغییر).

  • رابطه زوج،گذشته، حال و آینده ای دارد. آن ها نمی توانند تنها با خاطره های مربوط به گذشته خود زندگی کنند. زوج ها باید بتوانند رابطه خود را در زمان حال تازه و شاداب نگه داشته و با در نظر داشتن زمان حال، اهداف آینده خود را شکل دهند. زوج هایی که توجه و تمرکز افراطی بر گذشته دارند، به گونه ای خاص در گذشته گیر می افتند. این زوج ها نمی توانند از زمان حال لذت ببرند و آینده روشنی را برنامه ریزی کنند. رابطه زوج سالم، تعادلی است بین گذشته، حال و آینده به گونه ای که زمان حال و آینده فدای گذشته نشود.
(یعنی زمان حال رو و الانتون رو فدای گذشته و آینده نکنید. امکان تغییر گذشته وجود نداره اما آینده رو میتونین به بهترین شکل بسازین. البته باید از زمان حالتون هم لذت کافی رو ببرین).

  • ازدواج کردن مستلزم ترکیب دو آینده و دو گذشته است. که شامل ارزش ها و جهان بینی های متفاوتی است. در ترکیب این عوامل وضعیت جدیدی ایجاد می گردد که انطباق با آن برای هر دو عضو زوج اهمیتی اساسی دارد. در این ترکیب شکل جدیدی از روابط به وجود می آید که آگاهی کامل از آن روابط می تواند در سازگاری زوج مؤثر واقع شود.
(یعنی وقتی دو نفر باهم ازدواج می کنند، دو تا گذشته و دو تا آینده با هم ترکیب می شن. اینکه بتونید با این وضعیت جدید سازگار بشین اهمیت زیادی داره).

 

  • قرار گرفتن در رابطه زوجی مستلزم حمایت کردن و حمایت شدن است. این بدین معنی است که هر یک از دو عضو زوج باید بتواند نیازهای همسر را مانند نیازهای خود ادراک کنند.
(یعنی هر دو نفر باید درک کنند که نیازهای شخص دیگه هم به اندازه ی نیازهای خود اهمیت داره و باید رفع بشه)..

 

  • رابطه زوج مستلزم این است که هر عضو زوج فردیت و هویت منحصر به فرد خود را حفظ کرده و در عین حال توانایی این را داشته باشد که در لحظاتی این فردیت را فدای رابطه کند. به عبارتی در رابطه ی زوجی باید بین فردیت و باهم بودن و بین استقلال و وابستگی تعادل وجود داشته باشد. حذف هر کدام از آن ها می تواند به رابطه لطمه وارد کند. یکی از عواملی که به پایداری رابطه زوج کمک می کند احترامی است که هر یک از دو عضو زوج برای هویت مستقل دیگری قائل است.
(یعنی هر دو نفر باید بپذیرن که شخص مقابل هم یک هویت مستقل داره، گاهی نیاز به تنهایی داره، باید استقلال و آزادیش حفظ بشه و نباید توقع داشته باشین که به خاطر راضی و خوشحال نگه داشتن شما از خودش بگذره)

 

 ازدواج کردن یکی از مشکل ترین و پیچیده ترین وظایف دوره بزرگسالی است. این رویداد مهم در عین حال به عنوان ساده ترین و عاشقانه ترین مرحله ی چرخه زندگی توصیف شده است. به جای این که به ازدواج به عنوان راه حل مشکلات خانوادگی نگریسته شود، باید آن را وسیله انتقال به مرحله ای جدید از زندگی در نظر بگیریم که مستلزم شکل دادن اهداف، قواعد و ساختارهای خانوادگی متفاوتی است (کارتر و مک گولدریک، ۱۹۸۰؛ به نقل از نظری، ۱۳۹۳).

 

ψ مهناز نیکو- روانشناس

 

سوال خود را مطرح کنید :


پاسخی بگذارید